شجاعت مؤمن آل فرعون (قرآن)از صفات اخلاقی مؤمن آل فرعون که در آیات قرآن بیان شده، شجاعت است. ۱ - شجاعت در دفاع از حضرت موسیشجاعت تحسين‌برانگيز مؤمن آل‌فرعون، در دفاع از موسی علیه‌السلام با هشدارهاى كوبنده به فرعون و فرعونيان: «وقالَ رَجُلٌ مُؤمِنٌ مِن الِ فِرعَونَ يَكتُمُ ايمنَهُ اتَقتُلونَ رَجُلًا ان يَقولَ رَبّىَ اللَّهُ وقَد جاءَكُم بِالبَيّنتِ مِن رَبّكُم وان يَكُ كذِبًا فَعَلَيهِ كَذِبُهُ وان يَكُ صادِقًا يُصِبكُم بَعضُ الَّذى يَعِدُكُم انَّ اللَّهَ لا يَهدى مَن هُوَ مُسرِفٌ كَذّاب• يقَومِ لَكُمُ المُلكُ اليَومَ ظهِرينَ فِى الارضِ فَمَن يَنصُرُنا مِن بَأسِ اللَّهِ ان جاءَنا قالَ فِرعَونُ ما اريكُم الّا ما ارى وما اهديكُم الّا سَبيلَ الرَّشاد• وقالَ الَّذى امَنَ يقَومِ انّى اخافُ عَلَيكُم مِثلَ يَومِ الاحزاب• مِثلَ دَأبِ قَومِ نوحٍ وعادٍ وثَمودَ والَّذينَ مِن بَعدِهِم ومَا اللَّهُ يُريدُ ظُلمًا لِلعِباد• ويقَومِ انّى اخافُ عَلَيكُم يَومَ التَّناد• يَومَ تُوَلّونَ مُدبِرينَ ما لَكُم مِنَ اللَّهِ مِن عاصِمٍ ومَن يُضلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِن هاد• ولَقَد جاءَكُم يوسُفُ مِن قَبلُ بِالبَيّنتِ فَما زِلتُم فى شَكٍّ مِمّا جاءَكُم بِهِ حَتّى اذا هَلَكَ قُلتُم لَن يَبعَثَ اللَّهُ مِن بَعدِهِ رَسولًا كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن هُوَ مُسرِفٌ مُرتاب• الَّذينَ يُجدِلونَ فى ءايتِ اللَّهِ بِغَيرِ سُلطنٍ اتهُم كَبُرَ مَقتًا عِندَ اللَّهِ وعِندَ الَّذينَ امَنوا كَذلِكَ يَطبَعُ اللَّهُ عَلى كُلّ قَلبِ مُتَكَبّرٍ جَبّار؛مرد مومني از آل فرعون كه ایمان خود را پنهان مي‌داشت گفت، آيا مي‌خواهيد كسي را به قتل برسانيد بخاطر اينكه مي‌گويد پروردگار من الله است در حالي كه دلائل روشني از سوي پروردگارتان آورده، اگر دروغگو باشد دروغش دامن خود او را خواهد گرفت، و اگر راستگو باشد (لااقل) بعضي از عذابهائي را كه وعده مي‌دهد به شما خواهد رسيد، خداوند كسي را كه اسرافكار و بسيار دروغگو است هدايت نمي‌كند. اي قوم من! امروز حکومت از آن شماست، و در اين سرزمين پيروزيد، اگر عذاب الهي به سراغ ما آيد، چه كسي ما را ياري خواهد كرد؟! فرعون گفت: من جز آنچه را معتقدم به شما ارائه نمي‌دهم، و شما را جز به طريق حق و پيروزي دعوت نمي‌كنم (دستور همان قتل موسي است). آن مرد با ايمان گفت: اي قوم من، من بر شما از روزي همانند روز (عذاب) اقوام پيشين خائفم! از عادتي همچون عادت قوم نوح و عاد و ثمود و كساني كه بعد از آنها بودند (از شرک و کفر و طغیان) مي‌ترسم و خداوند ظلم و ستمي بر بندگانش نمي‌خواهد. اي قوم! من بر شما از روزي كه مردم يكديگر را صدا مي‌زنند (و از هم ياري مي‌طلبند و صدايشان به جائي نمي‌رسد) بيمناكم! همان روز كه روي مي‌گردانيد و فرار مي‌كنيد، اما هيچ پناهگاهي در برابر خداوند براي شما وجود ندارد، و هر كس را خداوند (بخاطر اعمالش گمراه سازد، هدایت كننده اي براي او نيست. پيش از اين یوسف با دلائل روشن به سراغ شما آمد، ولي شما همچنان در آنچه او آورده بود تردید داشتيد، تا زماني كه از دنيا رفت، گفتيد: هرگز خداوند بعد از او رسولي مبعوث نخواهد كرد، اينگونه خداوند هر اسرافكار ترديد كننده اي را گمراه مي‌سازد. همانها كه در آيات الهي بيآنكه براي آنها آمده باشد به مجادله برمي خيزند، كاري كه خشم عظيمي نزد خداوند و نزد كساني كه ايمان آورده اند بار مي‌آورد، اينگونه خداوند بر قلب هر متکبر جباري مهر مي‌نهد.» ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۹، ص۴۹۵، برگرفته از مقاله «شجاعت مؤمن آل فرعون». |